Κουλουράκια ούζου & ο δικός μου αρακάς...(comics)!!

Την ανάρτηση αυτή, την είχα φανταστεί αλλιώς... με τα κουλουράκια ούζου να πρωταγωνιστούν λόγω εποχής, μιας και είναι νηστίσιμα, αλλά και γιατί θα ήταν μια γλυκιά έκπληξη για τα γενέθλια της μεγάλης μου κόρης αφού τα εν λόγω κουλουράκια είναι τα αγαπημένα της.

Σκέφτηκα λοιπόν να τα φτιάξω για να της τα στείλω εκεί όπου ζει και σπουδάζει (τώρα που γράφω ταξιδεύουν), και φυσικά να τα μοιραστώ μαζί σας!!

Όμως, δυο φίλες bloggers με ανήσυχο πνεύμα είχαν μια καταπληκτική ιδέα! Πρώτη η Χρυσαυγή με τον γεμάτο υπονοούμενα αρακά της και στην συνέχεια η Δήμητρα με τον δικό της αρακά εικονογραφημένο, ήταν η αιτία να καθυστερήσω την ανάρτησή μου, διότι σαν αληθινός άνθρωπος με ευαισθησίες είπα να καταθέσω με την σειρά μου και τον δικό μου "αρακά"!! Την αλήθεια δηλαδή (τον κακό χαμό για τη ακρίβεια) που υπάρχει πίσω από κάθε θέμα φωτογράφισης για το blog, αλλά...με τον δικό τρόπο, με μια μικρή δόση καλλιτεχνική, όπως όταν ξεφυλλίζουμε comics.

Ελάτε να φτιάξουμε τα κουλουράκια πρώτα και μετά... backstage!!!!!

Ουζοκούλουρα

Σε μια μεγάλη λεκάνη βάζουμε το αλεύρι κοσκινισμένο και κρατάμε περίπου 400γρ. στην άκρη για να το ρίξουμε στην συνέχεια. 

Ανοίγουμε με τα χέρια μια λακουβίτσα στο κέντρο και εκεί ρίχνουμε το λάδι, ενώ σε ένα κατσαρολάκι βάζουμε περίπου το μισό μπουκάλι ούζου και το ζεσταίνουμε μαζί με την ζάχαρη και την αμμωνία, έως ότου δούμε ένα διάφανο υγρό ανακατεύοντας με ξύλινο κουτάλι συνεχώς. (Δεν θέλουμε να γίνει σιρόπι, απλά να διαλυθεί η ζάχαρη).

Όταν είναι έτοιμο, το αποσύρουμε από τη φωτιά και το ρίχνουμε και αυτό στο κέντρο της λεκάνης. Αρχίζουμε τότε να παίρνουμε λίγο-λίγο αλεύρι από γύρω με το χέρι μας, μέχρι να ομογενοποιηθεί το μείγμα, βάζοντας και το υπόλοιπο αλεύρι και ούζο.

Θέλει πολύ καλό ζύμωμα.

Αδειάζουμε τη ζύμη στο τραπέζι με λίγο πασπαλισμένο αλεύρι από κάτω και συνεχίζουμε να ζυμώνουμε μέχρι να ξεκολλάει από τα χέρια.Τότε η ζύμη θα έχει γίνει πολύ αφράτη και είναι έτοιμη να πλάσουμε τα κουλουράκια.

Πλάθουμε σε όποιο σχήμα μας αρέσει και αν θέλουμε, τα μισά τα αφήνουμε όπως έχουν και τα υπόλοιπα τα περνάμε με ένα πινελάκι βουτηγμένο στο ούζο και τα πασπαλίζουμε με σουσάμι.

Τοποθετούμε τα κουλουράκια σε ταψί με αντικολλητικό  χαρτί και τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς στις αντιστάσεις για 20 λεπτά. Μην περιμένετε να ροδίσουν. Είναι ασπριδερό το χρώμα τους και σχεδόν μαλακά όταν βγουν από τον φούρνο, αλλά όταν κρυώσουν σφίγγουν χωρίς να χάσουν το αφράτο αποτέλεσμα.

Η δόση αυτή βγάζει τέσσερα ταψιά φούρνου.

Δεν είναι ιδιαίτερα γλυκά, γι' αυτό ταιριάζει η γεύση τους με οτι κι αν τα συνοδέψετε.

Αν σας αρέσει το άρωμα του ούζου με τις γλυκιές νότες του γλυκάνισου, θα τα λατρέψετε!!

Φυσικά, μόλις τέλειωσα με την φωτογράφιση, έτσι όπως ήταν πάνω στα ξύλα κοπής, τα "καθάρισε" όλα στην κυριολεξία ο αντρούλης μου βάζοντας λεμονάκι στα καλαμαράκια και μπόλικο αλάτι στα ντοματίνια!!!

Έτσι, για να μπαίνουμε σιγά-σιγά στο κλίμα του "ΑΡΑΚΑ"χεχεχεχεχε

Η ώρα της αλήθειας στην κουζίνα

(behind the scenes)

Αρακάς σκηνή πρώτη:

Εδώ, είναι η ώρα που όλα είναι σε εντιμότητα. Στο κατσαρολάκι ζεσταίνεται το ούζο στην εστία γκαζιού και δίπλα το βιβλίο με τις συνταγές μου. Αριστερά του νεροχύτη η λεκάνη με το αλεύρι και μπροστά του η ηλεκτρονική ζυγαριά. Ποτηρόπανα, το βάζο με τη ζάχαρη, ενώ δεξιά του πάγκου εργασίας... το χάος!!! Κατσαρόλες που δεν μπήκαν στη θέση τους, τα μπουκάλια ούζου, το κουτί με το τσάι...όσο για το χαλάκι... απ' το πολύ πέρα-δώθε έχει πάρει στροφή!!

Σκηνή δεύτερη:

Τα πρώτα κουλουράκια έχουν βγεί από τον φούρνο και ετοιμάζω την φωτογράφιση για τα υλικά. Η λεκάνη άπλυτη ακόμα μέσα στον νεροχύτη... Στο παράθυρο πάνω από το HOMΕ βλέπετε δύο κορνίζες σε σχήμα φλιτζανιού η μια και κατσαρόλας η άλλη; Έχω τις κόρες μέσα, όταν ήταν σε ηλικία δύο ετών και οι δυό τους και δεν τις αποχωρίζομαι ποτέ γιατί μου φτιάχνουν την μέρα, κάθε μέρα με το χαμόγελό τους!!

Σκηνή τρίτη:

Εδώ δεν πρόλαβα να φωτογραφήσω την σακούλα με τα σκουπίδια (την μάζεψε ο καλός μου), που ήταν μπροστά από το κλουβί... χαχαχαχα  και βλέπετε...όχι το κλουβί με τις τρελές, αλλά με το κουνέλι της κόρης μου!!!!! Το κύκλωσα κιόλας για να το δείτε!!!χεχεχε
Είναι ΚΑΙ το καλάθι με τα λεμόνια!!

Σκηνή τέταρτη:

Τι να περιγράψω τώρα για το τραπέζι της κουζίνας...!!!
Ταψί περιμένει να μπεί στο φούρνο stop. Κουλουράκια κρυώνουν στην σχάρα stop. Πετσέτα στεγνώνει στη καρέκλα stop. Σπάτουλα, αλεύρι, λαδόκολλα, φρουτιέρα...το Έψιλον είχε πέσει και το κρέμασα στο διακόπτη του ραδιοφώνου!!Δεν μπορώ να τα κάνω όλα μαζί η γυναίκαααααααα!!!!!!!

Σκηνή πέμπτη:

Η ώρα της καλωδίωσης. Είναι η στιγμή που ετοιμάζομαι να περάσω τις φωτογραφίες στον υπολογιστή και το τραπέζι είναι πια καθαρό αλλά όχι και στολισμένο.
Αριστερά διακρίνεται το τηλεκοντρόλ και πάνω δεξιά του υπολογιστή η τηλεόραση??? Αρχίζει το "Two and a half man"!!!!! Φανατική!!!!!!

Και κάπως έτσι, τελειώνει μια μέρα καθημερινής τρέλας στην κουζίνα μου...
..........
THE END

Ο μαγειρευτός αρακάς είναι από τα αγαπημένα μας πιάτα. Τον "άλλον",απλά τον λατρεύουμε.
Είναι η ζωή μας, η καθημερινότητά μας, ΕΜΕΙΣ!!!
Εσείς θα κάνατε ένα μικρό "πανό" στο μπλογκόσπιτό σας για... το "κίνημα του αρακά";

Να είσαστε καλά όπου κι αν βρίσκεστε, ότι κι αν κάνετε.
Φιλιά η..."νονά" (Α,καλό Ε!!!!!!!!χαχαχαχαχα)


Ε.Κ.

Υ.Γ."Χρόνια σου πολλά καρδιά μου...P.S. I LOVE YOU :)*"