Κυριακή 20 Απριλίου 2014

Believe

Ει και εν τάφω κατήλθες, Αθάνατε, αλλά του Άδου καθείλες την δύναμιν και ανέστης ως νικητής, Χριστέ...
 

Χριστός Ανέστη!

 
Ζωγραφική με soft pastel & μολυβοκάρβουνα.
 
 
Η δύναμη της ψυχής, η αγάπη & η πίστη, είναι τα στοιχεία που πρέπει όλοι μας να καλλιεργούμε για να ανταποκρινόμαστε όσο είναι εφικτό σε κάθε Γολγοθά που θα συναντάμε στη ζωή μας...
 
 
Καλό Πάσχα
 με τους αγαπημένους σας.
 
 
E.K.
 


Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Το σύμβολο της ζωής...


 
Σήμερον κρεμάται επί ξύλου...
...οι σταγόνες από το αίμα Του ποτίζουν τη γη και τα λουλούδια...
Αυθόρμητα έσταξα κόκκινη μπογιά στο μπλοκ ζωγραφικής μου, έβρεξα το πινέλο με νερό και αποτύπωσα αυτό που αισθάνομαι σήμερα.
 Έντονη θλίψη για Εκείνον.
Βάζοντας τη φωλιά με τα αβγά...αισιοδοξία.
 Το παιχνίδι του μυαλού μου, που πάντα ή σχεδόν πάντα, προσπαθεί να εφεύρει κάτι για να με κάνει πιο χαρούμενη, πιο δυνατή, να παίρνω ανάσα και να συνεχίζω...
 
 
Έξω έχει συννεφιά και κάπου-κάπου ψιλοβρέχει. Μέσα στο σπίτι μας πάλι, λάμπουμε από χαρά γιατί στρωθήκαμε στη δουλειά από το πρωί με τα παιδιά και βάφουμε αβγά.
Φέτος αποφασίσαμε να βάψουμε τα αβγά μας με χρώματα ζαχαροπλαστικής και τελικά μας βγήκε σε καλό. Εύκολα και γρήγορα χωρίς βράσιμο που συνήθως χρειάζεται με τις βαφές του εμπορείου, αλλά και χωρίς βαμμένα χέρια! Ξεκάθαρα πράγματα.
 
 
Γεμίσαμε ένα ποτήρι του ουίσκι με χλιαρό νερό μέχρι λίγο πιο πάνω από τη μέση.
Ρίξαμε 2 κουταλιές της σούπας ξύδι και προσθέσαμε 10 σταγόνες από το χρώμα που επιλέγαμε κάθε φορά. Ανακατέψαμε καλά με ένα κουτάλι το υγρό βάλαμε μέσα το αβγό και περιμέναμε περίπου 5 λεπτά μέχρι να χρωματιστεί στον τόνο που θέλαμε.
Για να έχετε καλό και έντονο χρώμα επιλέξτε λευκά αβγά.
 
 
Το πράσινο χρώμα το έφτιαξα με μισές σταγόνες μπλέ και μισές από το κίτρινο.
Το μωβ πάλι, με κόκκινο και μπλέ.
 
 
 Ενθουσιάστηκα τόσο πολύ με τη ζωντάνια των χρωμάτων, που τελικά πιο πολύ χρόνο μου πήρε να τα φωτογραφίσω, παρά να τα βάψουμε.
Αυτά τα vintage φλιτζανάκια του καφέ, μου τα χάρισε η πεθερά μου πρίν λίγους μήνες. Ξέρει πόσο πολύ λατρεύω καθετί παλιό, πόσο μάλλον όταν αυτό έχει και συναισθηματική αξία αφού ήταν του πατέρα της από το καφενείο που διατηρούσε .
Τα φυλούσα σε ένα κουτί στην κουζίνα έως ότου να έβρισκα την ιδέα της αξιοποίησής τους μέχρι...σήμερα!!!
 
 
Δεν είναι υπέροχα με την απλότητά τους?
 
Καλή επιτυχία εύχομαι για το βάψιμο και των δικών σας αβγών & καλή Ανάσταση.
 
Ε.Κ.


Δευτέρα 14 Απριλίου 2014

Blessed April

  
Ώ γλυκύ μου έαρ...
 
 
Έξω, μυρίζουν οι βιολέτες και οι πασχαλιές. Σε κάθε αυλή, σαν βουή από μελίσσι, ακούς τις βούρτσες καθώς ασβεστώνουν τους τοίχους, τα πεζούλια, τους κορμούς των δέντρων.
 
 
Οι γείτονες συνεννοούνται  για το καθημερινό άναμμα του ξυλόφουρνου. Σήμερα εμείς, αύριο εσείς και τα ταψιά πότε με κουλούρια, πότε με τσουρέκια, να και οι κουλούρες για τα βαφτιστήρια και Θεέ μου τι μοσχοβολιές τριγύρω!! Το φρέσκο βούτυρο, το ξύσμα πορτοκάλι, το μαχλέπι, το κακουλέ και το γλυκάνισο. Όλα αυτά, μέχρι την Μεγάλη Τετάρτη.
 
 
 Την Μεγάλη Πέμπτη βάφουμε τα αβγά. Πολλά αβγά!! Μέσα σε τσουκάλια, μαύρα απ την κάπνα της φωτιάς, μαζί με κουρελάκια για να μη χτυπηθούν μεταξύ τους και σπάσουν τα αβγουλάκια που είναι φασκιωμένα με νάυλον κάλτσες και που ανάμεσα έχουν ένα φυλλαράκι άπό μαϊντανό για να έχει σχέδιο το κατακκόκινο αβγό.
 

"Σήμερον κρεμάται επί ξύλου" ψάλουν στην εκκλησία με μέγιστη συγκίνηση, ενώ στην πλατεία άντρες μικροί και μεγάλοι, στοιβάζουν ξύλα σαν μικρό λόφο, με ένα ψηλό πάσσαλο στο κέντρο για να κάψουν την Μεγάλη Παρασκευή τον Ιούδα, μετά την περιφορά του Επιταφίου.
 
 
Η Μεγάλη Παρασκευή ξημερώνει με την καμπάνα να χτυπά πένθιμα. Όλη την προηγούμενη νύχτα γυναίκες στόλιζαν τον Επιτάφιο με κρίνους, βιολέτες, τριαντάφυλλα, όλα από τις αυλές τους ψάλλοντας μοιρολόγια. Η ζωή εν τάφω...
 
 
...στην Ακολουθία του Επιταφίου επικρατεί μια ατμόσφαιρα χαρμολύπης.
Λύπη για τον Μεγάλο Νεκρό μα και χαρά γιατί υπάρχει η ελπίδα της χαρμόσυνης είδησης, της ελπίδας, της βεβαιότητας της Ανάστασης...
 

Όλα αυτά που περιέγραψα, τα έζησα, τα ένιωσα, τα απόλαυσα με ανθρώπους αγαπημένους που κάποιοι από αυτούς δεν είναι εδώ πιά... 
Μου έμαθαν πολλά,


και κάθε τέτοια εποχή οι μνήμες ζωντανεύουν στο δικό μου σπίτι, πάντα με αγάπη.
Φτιάχνω τα κουλουράκια της γιαγιάς ακριβώς την ίδια συνταγή όπως εκείνη, μόνο που δίνω το δικό μου στίγμα πλάθοντας σε σχήμα κουνελιών.
 

Η πρώτη δόση βγήκε από τον φούρνο και το σπίτι μοσχομύρισε φρέσκο βούτυρο και βανίλια.


Έδεσα κορδελάκια στο λαιμό τους και είναι έτοιμα να προσφερθούν σε αγαπημένα πρόσωπα μικρά και μεγάλα.


Πασχαλινά κουλουράκια-λαγοί, μέσα σε χάρτινα σακουλάκια για τις μικρές μου πριγκίπισσες.




Στην βεράντα μου η πασχαλιά έχει ανθίσει, όπως τότε η μεγάλη στην αυλή της γιαγιάς. Μπορεί να μην ασβεστώνονται πια οι τοίχοι, φροντίζω όμως να είναι καθαρά και περιποιημένα όλα μου τα λουλούδια.




Ένας μικρός επισκέπτης στις πολύχρωμες πετούνιες μου είναι το δώρο που πήρα για τη δουλειά στον μικρό μου κήπο.
 

Αγαπημένα αντικείμενα εδώ κα εκεί στο σπίτι, δίνουν νότες της εξοχής.
Τα πήλινα προβατάκια, δώρο της μαμάς μου κάποια προηγούμενη Πασχαλιά είναι το αγαπημένο μου decor κάθε χρόνο.
Δίπλα σε μια δική μου σύνθεση από βιβλία-κουτιά γεμάτα από τα σύνεργά μου (πινέλα, μπογιές, μολύβια), βρήκε τη θέση της μια κοτούλα με πολλά αβγά.
 
 
Οι φωλιές των πουλιών έχουν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου...
 
 
...είναι το σπίτι, η ζεστή αγκαλιά των γονιών, η ευλογημένη οικογένεια...
 
 
Όλοι αυτοί οι πολύτιμοι θησαυροί που βρίσκονται στο μυαλό μου, είναι η περιουσία μου.
Όμορφες αναμνήσεις, εικόνες, λόγια που ειπώθηκαν για να με διδάξουν, αρώματα που κάθε ένα έχει τη δική του εποχή.
 


Ελπίζω να έχω και εγώ την ικανότητα και τη δύναμη ψυχής που χρειάζεται και να προσφέρω λίγη από την μαγεία της απλοϊκότητας μιας άλλης εποχής...ίσως καλύτερης...

 
Εύχομαι η κατάνυξη και η λύτρωση των ημερών που διανύουμε να ακολουθούν πάντα τις καρδιές μας και να μοιραστούμε με πρόσωπα αγαπημένα μοναδικές στιγμές αγάπης.
 
 
 
Καλή εβδομάδα σε όλους, όπου κι αν είσαστε, ότι κι αν κάνετε.
Είναι Μεγάλη Εβδομάδα.
 
 
Ε.Κ.
 

Παρασκευή 4 Απριλίου 2014

Στην εκκλησιά... σήμερα


...Ο Ακάθιστος Ύμνος
 

"Την πάσαν ελπίδα μου, εις σε ανατίθημι, Μήτηρ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην Σου"
 
 
 
Ζωγραφική με μολυβοκάρβουνα
 
 
Την καλησπέρα μου
Ε.Κ.