Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

Inspired "Autumn cake" for the weekend & μια ιδέα για τα προσεχώς...



Πως ήταν το Σαββατοκύριακό σας; Ελπίζω να το περάσατε ξεκούραστα, ή τουλάχιστον διασκεδαστικά.
Εμείς είχαμε έναν αναποφάσιστο φθινοπωρινό καιρό, με συννεφιά και υγρασία τα πρωινά και ψυχρά απογεύματα, ενώ στο ενδιάμεσο της ημέρας, βλέπαμε που και που ήλιο!!Τίποτε όμως δεν μας χάλασε την διάθεση. Ίσα-ίσα που "αναγκάζοντάς" μας να μείνουμε σπίτι, εμπνευστήκαμε και δημιουργήσαμε!! Η Μιλένια μου & εγώ.
Το απόγευμα του Σαββάτου, σκεφτήκαμε να φτιάξουμε ένα "ωραίο πρωινό ξύπνημα της Κυριακής". Ωραίο πρωινό στην εμφάνιση, αλλά και στην γεύση.
Έτσι, αποφασίσαμε να ψήσουμε...ένα κέικ... ο.κ., "σιγά το πράγμα", θα μου πείτε "διαβάζεις την συνταγή, παίρνεις τα υλικά και το φτιάχνεις".
Όοοοοοοχι εμείς...!!! Εμείς θέλαμε το δικό μας κέικ να είναι ξεχωριστό.
Και αφού έτσι ήθελε το παιδί μου, τι..., ποια είμαι εγώ που θα της χαλάσω το χατίρι;
Συγκεντρώσαμε τα υλικά, και προγραμματίστηκε το φτιάξιμο του κέικ για το πρωί της Κυριακής...


...και ξημέρωσε η Κυριακή και  απόλαυσα τον καφέ μου με ένα κομμάτι μηλόπιτα (γιατί και μηλόπιτα έφτιαξα πριν λίγες μέρες αλλά τελείωσε...).Μόλις "άνοιξε" το μάτι μου τελικά και ο εγκέφαλος άρχισε να λειτουργεί, μπήκα στην κουζίνα μου να ετοιμάσω το κέικ.
Η συνταγή, είναι αυτή πάνω στο πακέτο της φαρίνας, με την μόνη διαφορά ότι εγώ πρόσθεσα  κανέλα, μοσχοκάρυδο και μια γενναία ποσότητα αποξηραμένων cranberris, ενώ τις υπόλοιπες αλλαγές θα τις διαβάσετε στην συνταγή που σας δίνω πιο κάτω.


Χρησιμοποιώντας τα υλικά που ανέφερα, η διαδικασία είναι η ίδια για την υλοποίηση του κέικ, όπως δηλαδή αναγράφετε στο πίσω μέρος της φαρίνας. Η μόνη εξαίρεση βρίσκετε στα κράνμπερι, τα οποία όση ώρα χτυπάμε στο μίξερ τα υπόλοιπα υλικά του κέικ, τα μουλιάζουμε σε ένα μπολ με νερό ή ποτό της αρεσκείας μας.Μόλις το μείγμα είναι έτοιμο, στραγγίζουμε τα κράνμπερι, τα πασπαλίζουμε με αλεύρι και τα ρίχνουμε στο μείγμα που έχουμε φτιάξει. Ανακατεύουμε με μια σπάτουλα (όχι στο μίξερ) και γεμίζουμε τις βουτυρωμένες φόρμες.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170c για μια ώρα περίπου, κάνοντας το τεστ με την οδοντογλυφίδα.


Μόλις το κέικ είναι έτοιμο, το βγάζουμε από το φούρνο και το αφήνουμε να κρυώσει.
Το αναποδογυρίζουμε και το διακοσμούμε με λευκό γλάσο που έχουμε φτιάξει με νερό και ζάχαρη άχνη. Πασπαλίζουμε με τα αποξηραμένα κράνμπερις και...Τα-Ταααα...
Έτοιμο!!!


Το κέικ διακοσμήθηκε, φωτογραφήθηκε και ήταν έτοιμο να αναπληρώσει με τα κομμάτια του την ενέργεια που χρειαζόμουν...πρωί-πρωί!!
Μη μου πείτε πως δεν καταλάβατε ότι το ετοίμασα μόνη μου;
Η κορούλα μου ήρθε μόνο να πάρει το πρώτο κομμάτι για να το δοκιμάσει...και της άρεσε!!!
Της άρεσε πραγματικά πολύ!!
Γέμισα πάλι το φλιτζάνι μου με καφέ, πήρα μία μεγάλη φέτα από το κέικ και δοκίμασα...


Έχει υπέροχη δροσερή γεύση, όχι πολύ γλυκιά, έτσι ώστε να κάνει απαραίτητη την παρουσία του γλάσου.
Τα αρώματα που αισθάνεσαι θυμίζουν φθινόπωρο.
Μου άρεσε πολύ και σας το προτείνω ανεπιφύλακτα!!;))



...το απόγευμα της Κυριακής σκέπασα τα μικρά κεκάκια με μια διάφανη καμπάνα, έφτιαξα και ένα καρτελάκι από χαρτόνι με...το οικόσημο του blog μου (δώρο για τα γενέθλιά μου από την Βίκη μου), το κρέμασα και πήγαμε μια βόλτα μέχρι το σπίτι της γιαγιάς και του παππού να τους τα προσφέρουμε.
Φτιάξαμε ένα δυνατό τσάι και τους κέρασα από το "φθινοπωρινό μου κέικ με κράνμπερι" και ξετρελάθηκαν. Σημειωτέον ότι ο πατέρας μου έχει αδυναμία στα κέικ, οπότε είχε ιδιαίτερο βάρος για μένα η γνώμη του.


Για το τέλος, άφησα να σας δείξω τα "ευρήματά μου" που βρήκα πριν κάποιους μήνες, περνώντας έξω από την εκκλησία της ενορίας μας.
Δύο τόμους (κάτι σαν περιοδικό είναι) με υπέροχα κιτρινισμένα φύλλα από τα χρόνια, του 1975 & 1960!! και μία κορνίζα με μεταξωτό πασπαρτού εισαγωγής, ποιός ξέρει από πότε...

Ποιο Vintage, δεν γίνετε...

Την κορνίζα την είχα κρεμάσει πάνω από το τζάκι φέτος το καλοκαίρι, βγάζοντας μόνο το τζάμι, ενώ μπροστά είχα κρεμάσει ένα στεφάνι ελιάς.

Ο λόγος που σας τα δείχνω τώρα, είναι γιατί επιτέλους βρήκα πως θα αξιοποιήσω τουλάχιστον το ένα βιβλίο και με τι θα ασχοληθώ στα προσεχώς.

Έως τότε...
Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα, όπου κι αν είστε, με ότι κι αν κάνετε!!
 :))

  E.K.

4 σχόλια:

  1. Άνετα άπλωνα το χέρι μου να πάρω ένα κομμάτι!! Οι φωτογραφίες με προκαλούν... :)) Δεν 'έχω φτιάξει ποτέ κέικ με φρούτα cranberies και έτσι.. γιατί μου θυμίζει το christmas fruit cake των Εγγλέζων που δε μου αρέσει καθόλου!! Αντίθετα τρελαίνομαι να φτιάχνω και να τρώω κέικ με τον πρωινό μου καφέ... και με τον απογευματινό!!! χιχιχι Βέβαια αυτό επειδή δεν έχει πολλά και μπερδεμένα πράγματα σκέφτομαι να το δοκιμάσω!! Η σοκολάτα θα του πήγαινε άραγε από πάνω?? :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ούτε και εγώ είμαι για πολλά μπερδέματα Ελεάνα !! :)) και όντως, τώρα που το λες και σε μένα θυμίζει το X-MAS cake, ίσως γιατί στις φωτογραφίες φαίνεται η γυαλάδα από το ψήσιμο και αυτό το κάνει να μοιάζει με υγρό κέικ. Όσο για την σοκολάτα, γιατί να μην του πηγαίνει? Μήπως εγώ όταν το έφτιαξα ήξερα αν του πηγαίνει το γλάσο?χαχαχα..
    Χωρίς πλάκα τώρα, μια γλύκα παραπάνω τη θέλει, οπότε τόλμησε να το φτιάξεις και πές μου :))
    Καλή σου ημέρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλώς σε βρήκα κι εγώ στο ιστολόγιό σου Ελένη! Υπέροχες οι φωτογραφίες σου. Το κέικ δεν το σχολιάζω γιατί παρόλο που φαίνεται λαχταριστό, δεν είμαι φίλη του είδους. Έμεινα όμως να χαζεύω το όμορφο κλαδί (;) που το συνόδευε στην φωτογράφιση. Ανυπομονώ να δω πως αξιοποίησες τα ευρήματά σου!
    Την καλησπέρα μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σε βρίσκω στον ρομαντικό μου κήπο Δήμητρα :) Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια μα πιο πολύ σε ευχαριστώ που "ανυπομονείς" να δεις την μεταμόρφωση του βιβλίου!! :)) ...και εγώ το ίδιο!!
      Είναι σε εξέλιξη πάντως!!
      Να έχεις μια υπέροχη ημέρα :)

      Διαγραφή